کودک آزاری در ایران از معضلات اجتماعی است که کارشناسان در سالهای اخیر در تلاش برای کاهش آن هستند. سازمان های غیر دولتی که در این زمینه فعالیت دارند، گزارش های مختلفی را براساس آمار دریافتی منتشر می کنند. براساس آخرین گزارش ها ۴۷ درصد از کودک آزاری های گزارش شده به انجمن حمایت از حقوق کودکان در مهرماه توسط پدران بوده است.
صاحبنظران بر این باورند که کودک آزاری در موضوعات مختلفی ریشه دارد. براساس آمارهای موجود در سازمان بهزیستی و سازمان ها غیر دولتی، پسران بیش از دختران مورد کودک آزاری قرار می گیرند.
سعید مدنی، پژوهشگر مسائل اجتماعی می گوید:"عوامل اجتماعی در این مسئله نقش به سزایی دارد. اگرچه عوامل فردی و فرهنگی هم در کنار این عامل نقش ایفا می کند. نکته مهم این است که اقداماتی که در زمینه پیشگیری و کنترل کودک آزاری صورت گرفته، اغلب اقداماتی است که در سطح میانه و خرد انجام می شود."
آقای مدنی می گوید تاثیر اقدامات سازمان های مسئول و سازمان های غیر دولتی تحت تاثیر شرایط فعلی اقتصادی و اجتماعی در ایران به سرعت از بین می رود.
قوانین موجود در ایران در حوزه کودک آزاری به اعتقاد حقوقدانان چندان مورد توجه قرار نمی گیرد و در مواردی نیز از این رفتارها به عنوان تربیت کودک یاد می شود.
نسرین ستوده، حقوقدان، مهمترین عامل افزایش کودک آزاری درایران را عدم برخورد با کسانی که مباردت به کودک آزاری می کنند می داند و می گوید:"در موارد متعددی با اعلام کودک آزاری به دادگاه های جزایی، دادگاه ها به ویژه زمانی که پدر مبادرت به کودک آزاری می کند، با بی اعتنایی برخورد می کنند. در درجه دوم افزایش آزار کودکان را ناشی از شرایط نابهنجار اقتصادی و اجتماعی می دانم."