Adineh, August 8, 1389 equal to 2010 Friday 30 July
قطع دست راهنمای ایرانی یک خبرگزاری خارجی با قمه Amputations Iranian guide with a foreign news agency Qmh
رادیو فردا: آزاده معاونی از گزارشگران مجله تايم و نويسنده چند کتاب در مورد وقايع اخير ايران از جمله «ماه عسل در تهران» در تحليلی در مجله «فارين پاليسی » کوشيده است زوايای کمتر آشنای حوادث سياسی و اوضاع اجتماعی ايران را برای خوانندگان غربی بازگو کند. Radio Farda: Azadeh Moaveni reporters Time magazine and author of several books about the recent events in Iran, including "Honeymoon in Tehran" in the analysis in the journal "Faryn policy" has tried to angles less familiar events of political and social situation for Western readers tell does.
به گفته وی برای درک درست حوادث و رويدادهای مهم ايران ضروری است که به اتفاقات کوچک توجه کرد و از اخباری که ظاهرا غيرمهم به نظر می رسند باخبر بود. According to his understanding of events and important events in Iran is essential that attention to small events and news that apparently seem Ghyrmhm was aware.
نويسنده تحليل «فارين پاليسی» در آغاز اين گفتار يادآوری می کند که در ماه ژوئيه ۲۰۰۹ در جريان ناآرامی های سياسی تهران، نيروهای شبه نظامی و بسيج با قمه دست يک راهنمای ايرانی که برای يک خبرگزاری خارجی کار می کرد را قطع کردند. Author analyzed "Faryn policy" at the beginning of the speech noted that in July 2009 during the political unrest, Tehran Basij paramilitary forces and Iranian guide with a hand Qmh for a foreign news agency worked to stop. اين موسسه رسانه ای خارجی برای اينکه جواز فعاليت و دفتر کار خود را در تهران از دست ندهد در مورد اين حادثه سکوت کرد. The Institute for Media outside the licensed activity and his office in Tehran lose He was silent about the incident.
اين يک حادثه دردناک منحصر به فرد نبود. It is a painful incident was not unique. در جريان حوادث پس از انتخابات مورد اختلاف رياست جمهوری و تظاهرات و حرکاتی که به جنبش سبز معروف شد موانع بسيار بزرگی برای فعاليت رونامه نگاران و خبرنگاران ايجاد شد به طوری که اکنون کسب اخبار دقيق و درست از ايران کار تقريبا ناممکنی است. During the events after the disputed presidential election protests and movements that became known as the green movement barriers for a very large activity journalist and reporters was created so that the business news from Iran and precise work almost impossible.
آزاده معاونی در ادامه مطلب خود نتيجه می گيرد که به خاطر اين شرايط اکنون همه گزارشگران و تحليلگران امور ايران در خارج از اين کشور ممکن است درک درستی از حوادث ايران نداشته باشند. Azadeh Moaveni in your Read It concludes that because these conditions all the reporters and analysts in the affairs of overseas may be understanding of the events are not.
اگر در آغاز ناآرامی های سياسی سال گذشته اکثر رسانه ها و مطبوعات غربی با حدی از اغراق و بزرگنمايی جنبش سبز را « انقلابی برای تغيير حکومت» توصيف می کردند اکنون آنچه که اکثر رسانه های غربی در مورد ايران می گويند و می نويسند تقريبا مشابه آن چيزی است که حکومت ايران می خواهد يعنی شکست و فروکش نارضايتی اقشار مرفه و غرب زده ساکن شمال شهر تهران. If at the beginning of political unrest last year, most of the media and Western media of exaggerating the extent and zoom the Green Revolution to change the government "to describe what most of the Western media in Iran say and write almost the same something that means the Iranian government wants to defeat deflation and affluent segments of discontent and the West resident struck northern Tehran.
متاسفانه گزارشگران و تحليلگرانی که به عمق سرکوب حاکم بر ايران توجه نکرده و ادامه نارضايتی اقشار گوناگون را به هر دليلی که هست ناديده می گيرند شرايطی فراهم کرده اند که تحليلگران آمريکايی حوادث و اخبار ناآرامی های سال گذشته را صرفا گزارشگری يک جانبه و جهت دار فرض کرده و بنابراين آنچه را که واقعا در ايران می گذر ناديده بگيرند. Unfortunately, reporters and Thlylgrany suppression ruling that the depth of discontent continued attention and have a variety of classes for any reason, it is to overlook the circumstances that American analysts of events and news of unrest last year only one-sided reporting and directional I and so what really ignore Iran's pass.
در عين حال محافل و دستگاههای امنيتی در آمريکا و غرب ترجيح می دهند که فقط بر مسئله اتمی ايران تمرکز کرده و به اين خاطر غرب با جهت گيری يک بعدی در مقابل ايران از پيشبرد يک سياست فعال در مواجهه با حکومت اسلامی ايران و نيروهای اپوزيسيون ناتوان است چون تصوير صادقانه و درستی از وضعيت سياسی و اجتماعی ايران در دست ندارد. While circles and the security systems in America and the West prefer that Iran's nuclear issue only focus and this is why the West one-dimensional orientation in front of the advancing face of an active policy of the Iranian government and opposition forces incapable because the image and integrity of an honest political and social situation in Iran is not.
آزاده معاونی در ادامه مطلب خود در مجله «فارين پاليسی» يادآوری می کند که در دوران خبرنگاری خود در ايران در سالهای ميانی دهه ۲۰۰۰ به خوبی شاهد رفتار ماموران حکومتی با خبرنگاران بود. Azadeh Moaveni more content in Journal "Faryn Policy" noted that journalism in Iran during the years 2000 to the middle decades of good behavior control government agents had with reporters. در مقاطعی که حکومت احساس آرامش می کرد به شکلی محترمانه و پوشيده به وی يادآوری می شد که اگر در کار خبرنگاری خود از خطوط قرمز عبور کند اجازه کار وی در ايران لغو خواهد شد. Levels that the government would feel covered and respectful way to remind him that if his journalism work passes through the red lines of his work permit will be canceled. اما در لحظات و مقاطعی که حکومت احساس هراس می کرد احترام و ادب ايرانی را به کنار می گذاشت و ماموران حکومتی به اشکال مختلف می کوشيدند کار وی را محدود کرده ، منابع خبری وی را شناسايی کرده و حتی وی را تهديد می کردند که به اتهام « اقدام عليه امنيت ملی» وی را به زندان خواهند انداخت. But moments of panic and levels of government that would respect and courtesy to the side to put the Iranian government agents and tried different ways to limit his work, his sources to identify and even threaten her that the charge "endangering national security" would cast him in prison. اين فضای رفتار حکومت با خبرنگاران قبل از ناآرامی های سياسی سال ۲۰۰۹ بود که جمهوری اسلامی را با بزرگترين چالش خود در سی سال گذشته روبرو ساخت. The government's behavior space with reporters before the political unrest in 2009 that the Islamic Republic with its biggest challenges facing manufacturing in the past thirty years.
نويسنده تاکيد می کند که اکنون شرايط بسيار دشوار تر از گذشته است. Author stresses that very difficult situation now than in the past. خبرنگاران خارجی مدام بايد مراقب اين مسئله باشند که اخبار و گزارشات آنها ممکن است به بازداشت و يا حتی اقدامات شديدتر حکومت منجر شود. Foreign journalists must always be careful with this issue in the news reports they may be arrested or even more severe actions may lead the government.
کنترل و مسدود شدن سايت های اينترنت به اين معنا است که خبرنگاران به جای جمع آوری خبر بايد روزها و ساعت ها را صرف شکستن فيلترها و برقرار تماس با جهان خارج کنند. Control and block the Internet sites to mean that journalists should instead gather news for days and hours spent breaking the filters and to establish contact with the outside world. خطوط تلفن هميشه تحت کنترل بوده ولی اکنون شدت کنترل و سرکوب در حدی است که هيچ خبرنگاری نمی تواند از طريق تلفن با منابع خبری خود تماس بگيرد. Phone lines were always under control, but now strictly controlled and suppressed the extent that any journalist could not by telephone call with his news sources. شرايط به حدی دشوار است که حتی برخی از خبرنگاران خارجی که اجازه کار در تهران را دارند تصميم گرفته اند در شهرهای خارجی نزديک به ايران مثل دوبی و يا بيروت مستقر شوند. Conditions so difficult that even some foreign journalists allowed to work in Tehran have been decided in foreign cities like Dubai and Iran close to or are based in Beirut.
با توجه به خودسانسوری حاکم برکار خبرنگاران در ايران نه تنها به دست آوردن اخبار و تحليل های دقيق از وضعيت نيروهای مخالف، نارضايتی و اختلافات در ميان جناحهای حکومتی و روحانيون و سياست های مشخص حکومت برای مقابله با تحريم ها و امثال آن ناممکن شده است بلکه حتی به دست آوردن يک تصوير درست و کامل از فضای افکار عمومی و ذهنيت و مسائل مردم کار دشواری است. Due to self-censorship of journalists Brkar ruling not only to obtain accurate news and analysis of the status of opposition, discontent and conflicts among the factions of government and the clergy and certain government policies to deal with sanctions and the like is impossible, but even to obtain an accurate and complete picture of public space and the mindset of people and issues is difficult. بسياری از خبرنگاران خارجی يا به مسائل واقعی مردم دسترسی ندارند و يا در اکثر موارد حتی اگر از آن باخبر شوند در هراس از لغو اجازه کار خود به اين موضوعات نمی پردازند. Many foreign journalists or people do not have access to real problems and in most cases even if you are aware of it in fear of cancellation of their work permit issues are not.
آزاده معاونی تاکيد می کند که گزارشگری از داخل ايران تنها راه پوشش اخبار مهم نيست کما اينکه بسياری از حوادث پنهان و ناگفته مربوط به خشونت های حکومتی در سال گذشته توسط روزنامه نگارانی که در خارج مستقر هستند کشف و علنی شد و از جمله حوادث بازداشتگاه کهريزک. Azadeh Moaveni stresses that reporting from inside Iran is not the only way to cover important news events of coma that many hidden and untold violence related to the government last year by journalists who are stationed overseas and discovery became public, and such events Kahrizak . اما روزنامه نگاری و پوشش اخبار ايران در برونمرز کاستی ها و گاه خطرات ويژه خود را دارد. But journalism and news coverage of the external shortcomings and sometimes has its own special risks.
به عنوان مثال در بحبوحه حوادث سال گذشته برخی تحليلگران سراسيمه و با ارزيابی های اغراق آميز مبارزات مردم ايران را « انقلاب توتيری» توصيف کردند اما آنهاييکه بيشتر به تفسير حکومتی از حوادث تمايل داشتند بسياری از ظرفيت ها و مختصات اپوزيسيون را ناديده گرفتند. For example, in the midst of accidents last year, some analysts confused and exaggerated assessments of the campaign as "revolutionary Tvtyry described further interpretation, but the ones the government had a tendency to accidents many capacities and coordinate opposition ignored. حتی برخی تا آنچا دچار اشتباه ارزيابی شدند که حوادث سال گذشته را سرآغاز يک جنگ داخلی توصيف کردند. Even some of the assessment were wrong Ncha events last year to describe the beginning of a civil war.
نويسنده سپس اين سئوال را مطرح می کند که چه چيزی را می توان باور کرد؟ The author then asked to what can be believed? احتمالا دقيق ترين پوشش خبری حوادث ايران هنوز هم اخبار رسانه های مستقل فارسی زبان است که با وجود برخی گرايشات سياسی و ايدئولوژيک هنوز هم از رسانه های غربی غيرجانبدارانه تر و در پوشش اخبار و تحليل های خود واقع گراتر هستند. Probably the most accurate news coverage of events still independent Farsi language news media that despite some political and ideological tendencies of the Western media still more Ghyrjanbdaranh in their news coverage and analysis are located Gratr. برخی از آنها مثل بی بی سی ، راديو فردا و صدای آمريکا و يا وب سايت روز در خارج از ايران مستقر اند. Some of them like the BBC, Radio Farda and Voice of America website or days are based outside of Iran. و آنهاييکه در داخل ايران فعال هستند و به جناح های مخالف نزديک به حکومت و يا اقليت مجلس وابسته اند سعی می کنند با رعايت بسياری ملاحظات و وسواس ها اخباری متفاوت از تبليغات حکومتی را منعکس کنند. And those in Iran are active and near-wing opposition to the government or are dependent on the minority try to observe the many considerations and obsession with the news differently to reflect the state propaganda.
البته بايد اشاره کرد که در اکثر رسانه های ايرانی خارج از کشور بخش زيادی از مصاحبه ها و تحليل ها از زبان روزنامه نگاران و صاحب نظرانی مطرح می شود که مخالف يا منتقد حکومت هستند و بنابراين شايد در حد کافی به کاستی ها و ضعف های جنبش مخالف دولت پرداخته نمی شود. Of course, should be noted that most Iranian media outside a large part of the interviews and analysis from the language of journalists and scholars considered to be opposed or critical of the government and therefore are perhaps enough to shortcomings and weaknesses movement opposition will not be paid. ولی با اين حال شايد همين رسانه ها هستند که با انعکاس اخبار مهمی مثل فعالت «مادران سوگوار» که خانواده قربانيان و زندانيان حوادث سال گذشته هستند و يا انعکاس انتقاد های شديد چهره هايی مثل محمد رضا شجريان از سياست های حکومت عدم مشروعيت حکومت ايران از نگاه مردم آن کشور را منعکس می کنند. Still, perhaps the media are reflected in the important news, such as outdoor "bereaved mothers" that families of prisoners and victims of accidents last year and are reflected in the face of severe criticism such as Mohammad Reza Shajarian government policies lack the legitimacy of the Iranian government look at its people to reflect.
آزاده معاونی در بخش پايانی تحليل خود در مجله « فارين پاليسی» می نويسد که اين نکته قابل درک است که مخاطبان غربی علاقه چندانی به جزييات تحولات در ايران نشان ندهند . Azadeh Moaveni in the final analysis in the journal "Faryn Policy" writes that this point is understandable that much interest to Western audiences, developments in Iran may show details. اما بی خبری و يا بی توجهی به اين حوادث و اخبار تصوير مخابره شده از ايران را مخدوش می کند و بنابراين به خوبی نشان نمی دهد که تا چه حد روح اپوزيسيون و مخالفت با حکومت هنوز هم در ايران حاکم است. But ignorance or neglect to transmit files, events and news from Iran is undermined and so well does not show how far the spirit of opposition and opposing the ruling regime in Iran is still.
حکومت ايران به خوبی از ابعاد نارضايتی و احتمال تبديل شدن اين خشم به تظاهرات و جنگ و گريز در خيابانها اطلاع دارد. Iranian government as well as aspects of discontent and the possibility of becoming the anger and protests in the streets to escape the war and has informed. يک سال پس از حوادث بی سابقه تهران که طی آن مردم حتی به پايگاههای خوفناک بسيج حمله کردند عدم درک درست و يا بی توجهی خبرنگاران غربی به فضای واقعی ايران واقعا جای تاسف دارد به خصوص در حالتی که حتی خود حکومت به وضوح از توان دشمنان خود باخبر است. A year after the unprecedented events of Tehran, where people even dangerous mobilization bases attacked or lack of understanding of Western journalists to the neglect of real space is really a pity, especially in the case that even the government clearly can be your enemies is aware.
قطع دست راهنمای ایرانی یک خبرگزاری خارجی با قمه Amputations Iranian guide with a foreign news agency Qmh
رادیو فردا: آزاده معاونی از گزارشگران مجله تايم و نويسنده چند کتاب در مورد وقايع اخير ايران از جمله «ماه عسل در تهران» در تحليلی در مجله «فارين پاليسی » کوشيده است زوايای کمتر آشنای حوادث سياسی و اوضاع اجتماعی ايران را برای خوانندگان غربی بازگو کند. Radio Farda: Azadeh Moaveni reporters Time magazine and author of several books about the recent events in Iran, including "Honeymoon in Tehran" in the analysis in the journal "Faryn policy" has tried to angles less familiar events of political and social situation for Western readers tell does.
به گفته وی برای درک درست حوادث و رويدادهای مهم ايران ضروری است که به اتفاقات کوچک توجه کرد و از اخباری که ظاهرا غيرمهم به نظر می رسند باخبر بود. According to his understanding of events and important events in Iran is essential that attention to small events and news that apparently seem Ghyrmhm was aware.
نويسنده تحليل «فارين پاليسی» در آغاز اين گفتار يادآوری می کند که در ماه ژوئيه ۲۰۰۹ در جريان ناآرامی های سياسی تهران، نيروهای شبه نظامی و بسيج با قمه دست يک راهنمای ايرانی که برای يک خبرگزاری خارجی کار می کرد را قطع کردند. Author analyzed "Faryn policy" at the beginning of the speech noted that in July 2009 during the political unrest, Tehran Basij paramilitary forces and Iranian guide with a hand Qmh for a foreign news agency worked to stop. اين موسسه رسانه ای خارجی برای اينکه جواز فعاليت و دفتر کار خود را در تهران از دست ندهد در مورد اين حادثه سکوت کرد. The Institute for Media outside the licensed activity and his office in Tehran lose He was silent about the incident.
اين يک حادثه دردناک منحصر به فرد نبود. It is a painful incident was not unique. در جريان حوادث پس از انتخابات مورد اختلاف رياست جمهوری و تظاهرات و حرکاتی که به جنبش سبز معروف شد موانع بسيار بزرگی برای فعاليت رونامه نگاران و خبرنگاران ايجاد شد به طوری که اکنون کسب اخبار دقيق و درست از ايران کار تقريبا ناممکنی است. During the events after the disputed presidential election protests and movements that became known as the green movement barriers for a very large activity journalist and reporters was created so that the business news from Iran and precise work almost impossible.
آزاده معاونی در ادامه مطلب خود نتيجه می گيرد که به خاطر اين شرايط اکنون همه گزارشگران و تحليلگران امور ايران در خارج از اين کشور ممکن است درک درستی از حوادث ايران نداشته باشند. Azadeh Moaveni in your Read It concludes that because these conditions all the reporters and analysts in the affairs of overseas may be understanding of the events are not.
اگر در آغاز ناآرامی های سياسی سال گذشته اکثر رسانه ها و مطبوعات غربی با حدی از اغراق و بزرگنمايی جنبش سبز را « انقلابی برای تغيير حکومت» توصيف می کردند اکنون آنچه که اکثر رسانه های غربی در مورد ايران می گويند و می نويسند تقريبا مشابه آن چيزی است که حکومت ايران می خواهد يعنی شکست و فروکش نارضايتی اقشار مرفه و غرب زده ساکن شمال شهر تهران. If at the beginning of political unrest last year, most of the media and Western media of exaggerating the extent and zoom the Green Revolution to change the government "to describe what most of the Western media in Iran say and write almost the same something that means the Iranian government wants to defeat deflation and affluent segments of discontent and the West resident struck northern Tehran.
متاسفانه گزارشگران و تحليلگرانی که به عمق سرکوب حاکم بر ايران توجه نکرده و ادامه نارضايتی اقشار گوناگون را به هر دليلی که هست ناديده می گيرند شرايطی فراهم کرده اند که تحليلگران آمريکايی حوادث و اخبار ناآرامی های سال گذشته را صرفا گزارشگری يک جانبه و جهت دار فرض کرده و بنابراين آنچه را که واقعا در ايران می گذر ناديده بگيرند. Unfortunately, reporters and Thlylgrany suppression ruling that the depth of discontent continued attention and have a variety of classes for any reason, it is to overlook the circumstances that American analysts of events and news of unrest last year only one-sided reporting and directional I and so what really ignore Iran's pass.
در عين حال محافل و دستگاههای امنيتی در آمريکا و غرب ترجيح می دهند که فقط بر مسئله اتمی ايران تمرکز کرده و به اين خاطر غرب با جهت گيری يک بعدی در مقابل ايران از پيشبرد يک سياست فعال در مواجهه با حکومت اسلامی ايران و نيروهای اپوزيسيون ناتوان است چون تصوير صادقانه و درستی از وضعيت سياسی و اجتماعی ايران در دست ندارد. While circles and the security systems in America and the West prefer that Iran's nuclear issue only focus and this is why the West one-dimensional orientation in front of the advancing face of an active policy of the Iranian government and opposition forces incapable because the image and integrity of an honest political and social situation in Iran is not.
آزاده معاونی در ادامه مطلب خود در مجله «فارين پاليسی» يادآوری می کند که در دوران خبرنگاری خود در ايران در سالهای ميانی دهه ۲۰۰۰ به خوبی شاهد رفتار ماموران حکومتی با خبرنگاران بود. Azadeh Moaveni more content in Journal "Faryn Policy" noted that journalism in Iran during the years 2000 to the middle decades of good behavior control government agents had with reporters. در مقاطعی که حکومت احساس آرامش می کرد به شکلی محترمانه و پوشيده به وی يادآوری می شد که اگر در کار خبرنگاری خود از خطوط قرمز عبور کند اجازه کار وی در ايران لغو خواهد شد. Levels that the government would feel covered and respectful way to remind him that if his journalism work passes through the red lines of his work permit will be canceled. اما در لحظات و مقاطعی که حکومت احساس هراس می کرد احترام و ادب ايرانی را به کنار می گذاشت و ماموران حکومتی به اشکال مختلف می کوشيدند کار وی را محدود کرده ، منابع خبری وی را شناسايی کرده و حتی وی را تهديد می کردند که به اتهام « اقدام عليه امنيت ملی» وی را به زندان خواهند انداخت. But moments of panic and levels of government that would respect and courtesy to the side to put the Iranian government agents and tried different ways to limit his work, his sources to identify and even threaten her that the charge "endangering national security" would cast him in prison. اين فضای رفتار حکومت با خبرنگاران قبل از ناآرامی های سياسی سال ۲۰۰۹ بود که جمهوری اسلامی را با بزرگترين چالش خود در سی سال گذشته روبرو ساخت. The government's behavior space with reporters before the political unrest in 2009 that the Islamic Republic with its biggest challenges facing manufacturing in the past thirty years.
نويسنده تاکيد می کند که اکنون شرايط بسيار دشوار تر از گذشته است. Author stresses that very difficult situation now than in the past. خبرنگاران خارجی مدام بايد مراقب اين مسئله باشند که اخبار و گزارشات آنها ممکن است به بازداشت و يا حتی اقدامات شديدتر حکومت منجر شود. Foreign journalists must always be careful with this issue in the news reports they may be arrested or even more severe actions may lead the government.
کنترل و مسدود شدن سايت های اينترنت به اين معنا است که خبرنگاران به جای جمع آوری خبر بايد روزها و ساعت ها را صرف شکستن فيلترها و برقرار تماس با جهان خارج کنند. Control and block the Internet sites to mean that journalists should instead gather news for days and hours spent breaking the filters and to establish contact with the outside world. خطوط تلفن هميشه تحت کنترل بوده ولی اکنون شدت کنترل و سرکوب در حدی است که هيچ خبرنگاری نمی تواند از طريق تلفن با منابع خبری خود تماس بگيرد. Phone lines were always under control, but now strictly controlled and suppressed the extent that any journalist could not by telephone call with his news sources. شرايط به حدی دشوار است که حتی برخی از خبرنگاران خارجی که اجازه کار در تهران را دارند تصميم گرفته اند در شهرهای خارجی نزديک به ايران مثل دوبی و يا بيروت مستقر شوند. Conditions so difficult that even some foreign journalists allowed to work in Tehran have been decided in foreign cities like Dubai and Iran close to or are based in Beirut.
با توجه به خودسانسوری حاکم برکار خبرنگاران در ايران نه تنها به دست آوردن اخبار و تحليل های دقيق از وضعيت نيروهای مخالف، نارضايتی و اختلافات در ميان جناحهای حکومتی و روحانيون و سياست های مشخص حکومت برای مقابله با تحريم ها و امثال آن ناممکن شده است بلکه حتی به دست آوردن يک تصوير درست و کامل از فضای افکار عمومی و ذهنيت و مسائل مردم کار دشواری است. Due to self-censorship of journalists Brkar ruling not only to obtain accurate news and analysis of the status of opposition, discontent and conflicts among the factions of government and the clergy and certain government policies to deal with sanctions and the like is impossible, but even to obtain an accurate and complete picture of public space and the mindset of people and issues is difficult. بسياری از خبرنگاران خارجی يا به مسائل واقعی مردم دسترسی ندارند و يا در اکثر موارد حتی اگر از آن باخبر شوند در هراس از لغو اجازه کار خود به اين موضوعات نمی پردازند. Many foreign journalists or people do not have access to real problems and in most cases even if you are aware of it in fear of cancellation of their work permit issues are not.
آزاده معاونی تاکيد می کند که گزارشگری از داخل ايران تنها راه پوشش اخبار مهم نيست کما اينکه بسياری از حوادث پنهان و ناگفته مربوط به خشونت های حکومتی در سال گذشته توسط روزنامه نگارانی که در خارج مستقر هستند کشف و علنی شد و از جمله حوادث بازداشتگاه کهريزک. Azadeh Moaveni stresses that reporting from inside Iran is not the only way to cover important news events of coma that many hidden and untold violence related to the government last year by journalists who are stationed overseas and discovery became public, and such events Kahrizak . اما روزنامه نگاری و پوشش اخبار ايران در برونمرز کاستی ها و گاه خطرات ويژه خود را دارد. But journalism and news coverage of the external shortcomings and sometimes has its own special risks.
به عنوان مثال در بحبوحه حوادث سال گذشته برخی تحليلگران سراسيمه و با ارزيابی های اغراق آميز مبارزات مردم ايران را « انقلاب توتيری» توصيف کردند اما آنهاييکه بيشتر به تفسير حکومتی از حوادث تمايل داشتند بسياری از ظرفيت ها و مختصات اپوزيسيون را ناديده گرفتند. For example, in the midst of accidents last year, some analysts confused and exaggerated assessments of the campaign as "revolutionary Tvtyry described further interpretation, but the ones the government had a tendency to accidents many capacities and coordinate opposition ignored. حتی برخی تا آنچا دچار اشتباه ارزيابی شدند که حوادث سال گذشته را سرآغاز يک جنگ داخلی توصيف کردند. Even some of the assessment were wrong Ncha events last year to describe the beginning of a civil war.
نويسنده سپس اين سئوال را مطرح می کند که چه چيزی را می توان باور کرد؟ The author then asked to what can be believed? احتمالا دقيق ترين پوشش خبری حوادث ايران هنوز هم اخبار رسانه های مستقل فارسی زبان است که با وجود برخی گرايشات سياسی و ايدئولوژيک هنوز هم از رسانه های غربی غيرجانبدارانه تر و در پوشش اخبار و تحليل های خود واقع گراتر هستند. Probably the most accurate news coverage of events still independent Farsi language news media that despite some political and ideological tendencies of the Western media still more Ghyrjanbdaranh in their news coverage and analysis are located Gratr. برخی از آنها مثل بی بی سی ، راديو فردا و صدای آمريکا و يا وب سايت روز در خارج از ايران مستقر اند. Some of them like the BBC, Radio Farda and Voice of America website or days are based outside of Iran. و آنهاييکه در داخل ايران فعال هستند و به جناح های مخالف نزديک به حکومت و يا اقليت مجلس وابسته اند سعی می کنند با رعايت بسياری ملاحظات و وسواس ها اخباری متفاوت از تبليغات حکومتی را منعکس کنند. And those in Iran are active and near-wing opposition to the government or are dependent on the minority try to observe the many considerations and obsession with the news differently to reflect the state propaganda.
البته بايد اشاره کرد که در اکثر رسانه های ايرانی خارج از کشور بخش زيادی از مصاحبه ها و تحليل ها از زبان روزنامه نگاران و صاحب نظرانی مطرح می شود که مخالف يا منتقد حکومت هستند و بنابراين شايد در حد کافی به کاستی ها و ضعف های جنبش مخالف دولت پرداخته نمی شود. Of course, should be noted that most Iranian media outside a large part of the interviews and analysis from the language of journalists and scholars considered to be opposed or critical of the government and therefore are perhaps enough to shortcomings and weaknesses movement opposition will not be paid. ولی با اين حال شايد همين رسانه ها هستند که با انعکاس اخبار مهمی مثل فعالت «مادران سوگوار» که خانواده قربانيان و زندانيان حوادث سال گذشته هستند و يا انعکاس انتقاد های شديد چهره هايی مثل محمد رضا شجريان از سياست های حکومت عدم مشروعيت حکومت ايران از نگاه مردم آن کشور را منعکس می کنند. Still, perhaps the media are reflected in the important news, such as outdoor "bereaved mothers" that families of prisoners and victims of accidents last year and are reflected in the face of severe criticism such as Mohammad Reza Shajarian government policies lack the legitimacy of the Iranian government look at its people to reflect.
آزاده معاونی در بخش پايانی تحليل خود در مجله « فارين پاليسی» می نويسد که اين نکته قابل درک است که مخاطبان غربی علاقه چندانی به جزييات تحولات در ايران نشان ندهند . Azadeh Moaveni in the final analysis in the journal "Faryn Policy" writes that this point is understandable that much interest to Western audiences, developments in Iran may show details. اما بی خبری و يا بی توجهی به اين حوادث و اخبار تصوير مخابره شده از ايران را مخدوش می کند و بنابراين به خوبی نشان نمی دهد که تا چه حد روح اپوزيسيون و مخالفت با حکومت هنوز هم در ايران حاکم است. But ignorance or neglect to transmit files, events and news from Iran is undermined and so well does not show how far the spirit of opposition and opposing the ruling regime in Iran is still.
حکومت ايران به خوبی از ابعاد نارضايتی و احتمال تبديل شدن اين خشم به تظاهرات و جنگ و گريز در خيابانها اطلاع دارد. Iranian government as well as aspects of discontent and the possibility of becoming the anger and protests in the streets to escape the war and has informed. يک سال پس از حوادث بی سابقه تهران که طی آن مردم حتی به پايگاههای خوفناک بسيج حمله کردند عدم درک درست و يا بی توجهی خبرنگاران غربی به فضای واقعی ايران واقعا جای تاسف دارد به خصوص در حالتی که حتی خود حکومت به وضوح از توان دشمنان خود باخبر است. A year after the unprecedented events of Tehran, where people even dangerous mobilization bases attacked or lack of understanding of Western journalists to the neglect of real space is really a pity, especially in the case that even the government clearly can be your enemies is aware.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر